Show elections in Iran

During the years that Hassan Rouhani was president, it ended with all the false and empty promises. But after eight years in office that is not a short time to rule a country at the height of injustice, And most importantly is the lack of political awareness about statehood, which unfortunately, since the beginning of the Iranian government, not only he but none of the leaders in charge have had the slightest awareness of statehood. During Rouhani's presidency, half of the country, which is the national capital and the capital of the people as well, was sold as part of an Iran-China deal without the slightest benefit from these sales reaching the people. People who living in abject poverty and hunger, the economic inflation is staggering, young people are becoming more and more unemployed and addicted or have left the country. Executions had the highest number, civil society activists, journalists, and religious minorities remain anonymous in Iran's Mullahs dungeons. The brutal killing of protesters in November 2019 and the killing of Colbars {porters = cross-border labors} and fuel porters and hundreds of other cases that were achievements of Hassan Rouhani's government, However, it is not unlike previous years, and during these forty years or so, everyone has somehow made the people and the country their clumsy toys, its effects will not be compensated for many years. But with the showy presidential election and the candidacy some different figures and a few operative of the regime and human rights violators were on the list, one of whom was Ibrahim Raisi, who is known to all. But who is Ibrahim Raisi the hardline cleric who became president that people and even other governments are not happy with his coming to power. Without a shadow of a doubt he has been one of the worst human rights violators in Iran, who has been active as a core of revolutionary Tolabs {theological seminarians} since the beginning of the Iranian Islamic Revolution 1979, one who started his campaign activities in the form of communicating with revolutionary clerics and is known as a Muslim jurist and principled politician. And most importantly, it is known as the execution Ayatollah, who in 1988 ordered the execution of political and ideological prisoners. The number of victims of these crimes is estimated at 3,000, crimes that not only deny it but also talk about proudly. In Islamic Iran, if a person's beliefs are contrary to the beliefs of the government, he /she is considered an apostate and sentenced to death. But how were these executions carried out at the beginning of the Iran's 1979 Islamic revolution? Unfortunately, at that time, anyone who had the slightest opposition to the Islamic government and even the religion of Islam was arrested on the pretext of anti-government sentiments and sentenced to death. And it was and is a great disgrace on the forehead of the Iranian regime because these families were taken to prison cells with their children. And many children under the age of 18, most of them girls, were executed along with their families, in addition to violating the rights of these individuals for expressing their views, the Iranian authorities were the biggest violators of children's rights at the time, who were secretly executed and buried in mass graves, which is the greatest crime in the history of mankind, no one was responsible for all of these executions except Ibrahim Raisi, who proudly ran for presidential elections. And he was elected president, not by the people, but with a pre￾determined plan, because in Iran, people do not have any rights, let alone that the people's vote in the elections is approved by the government With Raisi in power, European and American countries became concerned about the situation in Iran and human rights abuses in that country. But the situation of human rights violations in Iran is not a new event and the heart of the Iranian nation has been under the bloody paws of this government for many years. But what should be noted is that worry does not work. Claiming countries should not congratulate the hanging judge and should not recognize his government. Ibrahim Raisi is the same blood judge, who is a member of the death committee and has recorded the executions and killings of the 80s in the history of Iran in his name, a crime that will later be recorded in history books and future generations will read it in their books, what kind of government it was that executed thousands of prisoners by asking one question? Chanters and protesters were shot in the head; and Iran means the right to a fair trial for Mothers of Khavaran, mothers of Kurdish Colbars {porters = cross-border labors}, mothers of fuel porters and unnamed mass graves. The ropes woven by the Iranian regime for the execution of its own citizens have not been left without necks for 43 years. The country's prisons have always devoured political and conscience activists, and the hundreds of human rights abuses that are spreading in Iran with the rise of the mullahs to power. ____________________________________________ انتخابات نمایشی در ایران در طی این چند سالی کە ریاست جمهوری در دست حسن روحانی بوده با تمام وعده وعیدهای دروغین در حال اتمام است 8 سال زمان کمی نیست که در اوج بی عدالتی بر یک مملکت حکومت کرد و مهمتر از هرچیز نبود آگاهی سیاسی درباره مملکت داری میباشد که متاسفانه از بدو روی سر کار آمدن این حکومت نه تنها او بلکه هیچ کدام از سردمدارنی که زمام امور را در دست گرفته اند کوچکترین آگاهی نسبت به مملکت داری نداشته اند در دوره روحانی نصف مملکت که سرمایه ملی و مردم است فروخته شد بدون اینکه کوچکترین نفعی از این فروشها به مردم برسد مردمی که در فقر و گرسنگی شدید به سر میبرند تورم اقتصادی سرسام آور است، جوانان بیشتر و بیشتر بیکار شده و در دام اعتیاد یا رفتن از کشور شده اند اعدام ها بالاترین آمار را به خود اختصاص داد، فعالان مدنی و روزنامه نگاران و اقلیتهای مذهبی در سیاه چالهای حکومت آخوندی بی نام و نشان مانده اند، کشتار معترضین آبان 98 و کشتار کولبران و سوختبران و صدها مورد دیگر که از دستاوردهای حکومت روحانی بوده است هر چند که بی شباهت به سالهای قبل نبوده و در طی این چهل و چند سال همه به نوعی مردم و کشور را بازیچه ندانم کاریهای خود کرده اند که اثرات آن تا سالیان سال جبران نمیشود و اما با برگزاری انتخابات نمایشی و کاندید شدن افراد مختلف چند نفر که از عوامل رژیم و ناقضان حقوق بشری در لیست بودند که یکی از آنها ابراهیم رئیسی که همه او را میشناسند بود. و اما رئیسی کیست که اینگونه مردم و حتی دولتهای دیگر از روی سر کار آمدنش خرسند نیستند بدون شک او یکی از بدترین چهره های ناقض حقوق بشر در ایران بوده کسی که از همان بدو انقلاب در قالب هسته ای از طلاب انقلابی فعالیت داشته است کسی که آغاز فعالیت های مبارزاتی خود را در قالب ارتباط برقرار کردن با علمای انقلابی شروع کرد و به فقیه مسلمان و سیاستمدار اصول گرا مشهور است و مهمتر از همه معروف به آیت الله اعدام میباشد کسی کە در سال ١٣٦٧ دستور اعدام زندانیان سیاسی و عقیدتی را داد تعدا قربانیان این جنایات تا 3000 نفر تخمین زده شده است جنایاتی که نه تنها منکر آن نمیشوند بلکه با افتخار در مورد آن صحبت میکنند. در ایران اسلامی اگر کسی عقیده اش خلاف عقیده حکومت و باورش بر خلاف باور آنها باشد مرتد شناخته میشود و حکمش اعدام است و به گفته خود ناقص شان انجام دادن این روند از قانون بی قانونی را برای حفظ نظام انجام میدهند و ضروری میدانند اما این اعدام ها در اوائل انقلاب چطور انجام میشدند متاسفانه در آن زمان هر کس به نوعی کوچکترین مخالفتی با حکومت اسلامی و حتی آیین اسلام داشت به بهانه های ضد دولت و ضد حکومت دستگیر و حکم اعدامشان صادر میشد و ننگ بزرگی بر پیشانی رژیم ایران بوده و هست زیرا این خانواده ها به همراه فرزندانشان به سلولها برده میشدند و این کودکان با خانواده هایشان در حبس بودند و بسیاری از کودکان زیر 18 سال که بیشترشان دختر بودند همراه خانواده هایشان اعدام شدند و علاوه بر نقض حقوق این افراد به خاطر ابراز عقیده بزرگترین ناقضان حقوق کودکان نیز در آن زمان بودند که به صورت مخفیانه اعدام شده و در گورستانهای دسته جمعی دفن شدند و بزرگترین جنایت در تاریخ بشریت میباشد که مسئول حکم تمام این اعدامها کسی نبوده جز ابراهیم رئیسی که با افتخار خود را کاندید کرد و به عنوان رئیس جمهور انتخاب شد البته نه توسط مردم بلکه برنامه ای از پیش تعیین شده چون در ایران مردم از هیچ حق و حقوقی بر خوردار نیستند چه برسد به اینکه رای مردم در انتخابات مورد تائید دولت باشد. با روی کار آمدن رئیسی کشورهای اروپایی و آمریکا نگران از وضعیت ایران و نقض حقوق بشر در این کشور شدند اما وضعیت نقض حقوق بشر در ایران رویداد تازه ای نیست و سالیان سال است که قلب ملت ایران زیر چنگالهای خونین این حکومت بوده و هست اما آنچه باید به آن اشاره شود این است که نگرانی کارساز نیست دولت های مدعی نباید به قاضی مرگ تبریک گفته و دولت او را به رسمیت بشناسند رئیسی همان قاضی خون است خود عضو هیات مرگ است کسی که اعدام و کشتارهای سال ١٣٦٠ در تاریخ ایران را به نام خود ثبت کرد جنایتی که شاید بعدها در کتابهای تاریخ و آیندگان در کتابهایشان بخوانند چه حکومتی بود که هزاران زندانی را با یک سوال اعدام کرد شعاردهندگان را با گلوله به سر کشتند و کشتند و ایران یعنی حق دادرسی به داغ مادران خاوران، مادران کولبه ران کورد، مادران سوختبران و گورهای دسته جمعی مختومه اعلام شده ، طناب های بافته شده توسط رژیم برای اعدام 43 سال هست که بدون گردن نمانده است، زندانهای مملکت همیشه فعالان عقیدتی و سیاسی را در کام خود بلعیده است و صدها موارد ضد نقض حقوق بشر که در ایران و با وجود آخوندها در حال وسیع تر شدن است. __________________________________________ بنفشه کریم زاده