در هر کشوری چشم ملت به دولت است دولتی که سرنوشت مردم را در خوشبختی تعیین میکند کشور ایران دارای سرمایه های هنگفتی است که متاسفانه دولت این سرمایه ها را ازمردم سلب میکند در رسیدن به اهداف شیطانی نه مقوایی یا کارتن خوابی خاخودش.خوب واضح است وقتی دولت این باشدبرای ملت هرروز یک معضل برای مر دم جامعه پیش می آید معضلاتی که دامنگیر همه به خصوص کودکان بیگناه و زنان بی دفاع میباشد.رژیم ایران ممکن است ازنظر فرهنگی" اجتماعی" اقتصادی و سیاسی عقب باشد اما از نظر فقر"اعدام"اعتیاد"خودکشی خودسوزی بالاترین ارقام را دارد و میتواند تمام جوائز بین المللی را ازآن خود کند.در اینجا
به معضل کارتن خوابی میپردازم.
کارتن خوابی چیست؟ و کارتن خواب چه کسی است؟
کارتن خوابی یک معضل بزرگ اجتماعی است که افراد سالخورده"معتاد"بی خانمان و بی سرپرست و فقیر به آن روی می آورند و دامنگیر آن میشوند.وکارتن خواب کسی است:که محل اقامت ثابتی برای شب نداشته باشد اما پدیده ای است پیچیده و متفاوت و چهره کارتن خوابی مانند تعریف آن از کشوری به کشور دیگر متفاوت است در گذشته های نه چندان دور هر وقت اسم کارتن خوابی به میان می آمد تصویری غربی و دور از انسانییت برای ما ملت ایران بود اما پدیده کارتن خوابی دیگر تغییر کرده است دیگر پدیده ای غربی نیست دیگر کارتن خوابی در کشور تبدیل شده است به خانه های مقوائی برای زنان و
دختران که میانگین سنی آنها بین 17و18 سال میباشد و با این حساب تایکی دو سال دیگر شمار کارتن خوابی از آمار معتادین پیشی میگیرد.
اما دلیل افزایش کارتن خوابی در چیست و عوامل تاثیرگذاربرآن چه میباشند؟
از عوامل تاثیر گذاربرکارتن خوابی فقر-بیماریهای روانی-طردشدگان از بنیادخانواده-معتادین و ...را میتوان نام برد اما کارتن خوابی فقط در این مفهوم خلاصه نمیشود که شخص شب تا صبح را روی کارتن بخوابدو بس بلکه شخص کارتن خواب در معرض انواع سواستفاده های اجتماعی از جمله جنسی-خشونت-روی آوردن به بدهکاری و انواع و اقسام بیماریهای لاعلاج قرارمیگیرد.در ایران متاسفانه کسانی را که شب تا صبح در خیابان ها روی کارتن میخوابند بیشتر به زنان و دختران فراری و معتادین لقب میدهند مگر این زنان و افراد که به گفته کارشناسان اجتماعی افراد به درد نخورجامعه هستند چیزی غیر از این است که دست خوش مشکلات و معضلات اجتماعی شده واز بی تدبیری دولت بر ملت است
که به این چنین روزی گرفتار شده اند.مگرغیر از این است که این زنان همان نوزادانی هستند که در جامعه ای متولد شده اند که از بدو تولدسفره مرد سالاری و زیر دستی و تحقیروکتک و فحشا برایشان پهن شده است و این آبی است که دولت برای زنان که نیمی از اجتماعش مییباشند ریخته است.این قشر ضعیف نه از طرف دولت و نه ازطرف ملت حمایت نمیشوندوبه آسیب های اجتماعی رسیدگی میشودو مردم نیز به چشم ملامت گربه این قشر نگاه میکنند.زنی که بی سرپناه است و نه دارد ونه پول کجا بخوابد آیا جائی جز گوشه خیابان برای وی باقی می ما ند .خانه دارد نه شغل
وظیفه مسئولین به جای دادن لقب زنان خیابانی و فحش برای این زنان چیست؟
* در درجه اول باید به فکر سرپناه و خانه های امن برای این اشخاص باشند و جائی برای محافظت آنها در نظر بگیرند که همراه با دوره درمانی باشد و تبدیل به انسانی سالم شده و توانائی برگشت به زندگی و مشکلات آن را داشته باشند.
**در نظر گرفتن اشتغال مناسب برای این افراد بویژه زنان که اشتغال باعث میشود کمتر دچار آسیب های جدی در جامعه شده و بهترین راهکار برای جلوگیری ازکارتن خوابی زنان وسواستفاده های اجتماعی از آنان میشود.
***در نظر گرفتن مستمری مناسب برای زنان بویژه زنان سرپرست خانوار که متاسفانه و با کما ل تاسف مستمری که برای این زنان سرپرست خانوار در نظر گرفته میشودمعادل 2 کیلوگرم گوشت میباشد و در جامعه به ظاهر دینی و اسلامی آیا حتی وجود یک زن کارتن خواب هم جای تاسف نیست و با این وضعییت رو به رشد کارتن خوابی با اطمینان کامل میتوان گفت که جامعه ایران کاملا دچار آسیب فرهنگی و روحی و روانی شده است بله باید گفت دیگر کارتن خوابها افراد سالخورده و ناتوان نیستند بلکه مردان و زنان و دخترانی هستندکه کاملا دچار سر در گمی شده اند و یا واقعا بی سر پناه
هستند.بسیاری از کارشناسان اجتماعی کارتن خوابی و خود فروشی زنان را بر اثر فقر نمیدانند بلکه به خاطر کمرنگ شدن ارزش های اخلاقی و ضعف باور های دینی میدانند و این را بر آورد نمیکنند که اگر در جامعه فرصت های شغلی مناسب برای زنان وجود داشته باشد حتی اگر در آمدش ناچیز باشد زنان به این مسائل روی نمی آورند و به جای قوی کردن عقائد دینی به فکر متلاشی شدن خانواده ها و از بین رفتن قشر جوان جامعه باشند وبا ارائه برنامه های مناسب برای معضل بیکاری که ریشه تمام بدبختی هاست و دادن آن به سازمانهای مدیریتی و دولتی باشند و دولت هم به جای اینکه درمجلس
ساپورت پوشیدن زنان و دختران و وازکتومی کردن مردان را مشکل بداند در فکر چاره برای کودکان و زنان بی سرپناهی باشد که شب را در خانه های نا امن مقوائی به روز میرسانند
به معضل کارتن خوابی میپردازم.
کارتن خوابی چیست؟ و کارتن خواب چه کسی است؟
کارتن خوابی یک معضل بزرگ اجتماعی است که افراد سالخورده"معتاد"بی خانمان و بی سرپرست و فقیر به آن روی می آورند و دامنگیر آن میشوند.وکارتن خواب کسی است:که محل اقامت ثابتی برای شب نداشته باشد اما پدیده ای است پیچیده و متفاوت و چهره کارتن خوابی مانند تعریف آن از کشوری به کشور دیگر متفاوت است در گذشته های نه چندان دور هر وقت اسم کارتن خوابی به میان می آمد تصویری غربی و دور از انسانییت برای ما ملت ایران بود اما پدیده کارتن خوابی دیگر تغییر کرده است دیگر پدیده ای غربی نیست دیگر کارتن خوابی در کشور تبدیل شده است به خانه های مقوائی برای زنان و
دختران که میانگین سنی آنها بین 17و18 سال میباشد و با این حساب تایکی دو سال دیگر شمار کارتن خوابی از آمار معتادین پیشی میگیرد.
اما دلیل افزایش کارتن خوابی در چیست و عوامل تاثیرگذاربرآن چه میباشند؟
از عوامل تاثیر گذاربرکارتن خوابی فقر-بیماریهای روانی-طردشدگان از بنیادخانواده-معتادین و ...را میتوان نام برد اما کارتن خوابی فقط در این مفهوم خلاصه نمیشود که شخص شب تا صبح را روی کارتن بخوابدو بس بلکه شخص کارتن خواب در معرض انواع سواستفاده های اجتماعی از جمله جنسی-خشونت-روی آوردن به بدهکاری و انواع و اقسام بیماریهای لاعلاج قرارمیگیرد.در ایران متاسفانه کسانی را که شب تا صبح در خیابان ها روی کارتن میخوابند بیشتر به زنان و دختران فراری و معتادین لقب میدهند مگر این زنان و افراد که به گفته کارشناسان اجتماعی افراد به درد نخورجامعه هستند چیزی غیر از این است که دست خوش مشکلات و معضلات اجتماعی شده واز بی تدبیری دولت بر ملت است
که به این چنین روزی گرفتار شده اند.مگرغیر از این است که این زنان همان نوزادانی هستند که در جامعه ای متولد شده اند که از بدو تولدسفره مرد سالاری و زیر دستی و تحقیروکتک و فحشا برایشان پهن شده است و این آبی است که دولت برای زنان که نیمی از اجتماعش مییباشند ریخته است.این قشر ضعیف نه از طرف دولت و نه ازطرف ملت حمایت نمیشوندوبه آسیب های اجتماعی رسیدگی میشودو مردم نیز به چشم ملامت گربه این قشر نگاه میکنند.زنی که بی سرپناه است و نه دارد ونه پول کجا بخوابد آیا جائی جز گوشه خیابان برای وی باقی می ما ند .خانه دارد نه شغل
وظیفه مسئولین به جای دادن لقب زنان خیابانی و فحش برای این زنان چیست؟
* در درجه اول باید به فکر سرپناه و خانه های امن برای این اشخاص باشند و جائی برای محافظت آنها در نظر بگیرند که همراه با دوره درمانی باشد و تبدیل به انسانی سالم شده و توانائی برگشت به زندگی و مشکلات آن را داشته باشند.
**در نظر گرفتن اشتغال مناسب برای این افراد بویژه زنان که اشتغال باعث میشود کمتر دچار آسیب های جدی در جامعه شده و بهترین راهکار برای جلوگیری ازکارتن خوابی زنان وسواستفاده های اجتماعی از آنان میشود.
***در نظر گرفتن مستمری مناسب برای زنان بویژه زنان سرپرست خانوار که متاسفانه و با کما ل تاسف مستمری که برای این زنان سرپرست خانوار در نظر گرفته میشودمعادل 2 کیلوگرم گوشت میباشد و در جامعه به ظاهر دینی و اسلامی آیا حتی وجود یک زن کارتن خواب هم جای تاسف نیست و با این وضعییت رو به رشد کارتن خوابی با اطمینان کامل میتوان گفت که جامعه ایران کاملا دچار آسیب فرهنگی و روحی و روانی شده است بله باید گفت دیگر کارتن خوابها افراد سالخورده و ناتوان نیستند بلکه مردان و زنان و دخترانی هستندکه کاملا دچار سر در گمی شده اند و یا واقعا بی سر پناه
هستند.بسیاری از کارشناسان اجتماعی کارتن خوابی و خود فروشی زنان را بر اثر فقر نمیدانند بلکه به خاطر کمرنگ شدن ارزش های اخلاقی و ضعف باور های دینی میدانند و این را بر آورد نمیکنند که اگر در جامعه فرصت های شغلی مناسب برای زنان وجود داشته باشد حتی اگر در آمدش ناچیز باشد زنان به این مسائل روی نمی آورند و به جای قوی کردن عقائد دینی به فکر متلاشی شدن خانواده ها و از بین رفتن قشر جوان جامعه باشند وبا ارائه برنامه های مناسب برای معضل بیکاری که ریشه تمام بدبختی هاست و دادن آن به سازمانهای مدیریتی و دولتی باشند و دولت هم به جای اینکه درمجلس
ساپورت پوشیدن زنان و دختران و وازکتومی کردن مردان را مشکل بداند در فکر چاره برای کودکان و زنان بی سرپناهی باشد که شب را در خانه های نا امن مقوائی به روز میرسانند
No comments:
Post a Comment