بعد از ۳۷ سال هنوز از سیاست ها و شدت عملکردهای خشونت بار رژیم آخوندی علیه زنان و دختران ایران کاسته نشده است چرا که این رژیم زن ستیز پایه و اساس خود رابر سرکوب و تبعیض علیه زنان بنا کرده است ماهیت دولتی و رسمی خشونت علیه زنان در ایران شایان بازخواست جامعه بین المللی در رابطه با نقض تعهدات رژیم ایران در رابطه با حقوق زنان میباشد رژیمی که خشونت علیه زنان را نهادینه کرده است وهرنوع خشونتی را علیه زنان تجویز میکند تنها کشوری در جهان که به خاطرمخالفت زنان بر علیه این خشونت ها هزاران زن اعدام یا در زیر شکنجه و در سیاه چالها به سر میبرند
آنها بعد از سپری کردن یک دوره طولانی در سلولهای انفرادی زیر شکنجه و بازجویی، به حبسهای طولانی مدت محکوم می شوند و در زندانها مورد تجاوز و قرار میگیرند و به بیماریهای مختلف مبتلا می گردند و از دسترسی به هرگونه خدمات درمانی و رسیدگیهای
پزشکی جلوگیری می شود تا آنها را زجرکش کنند.
از جمله میتوان به فاجعه اسیدپاشی زنجیره ای به زنان به بهانه بدحجابی اشاره کرد و هرنوع خشونت فیزیکی و برخورد با زنان را آزاد کرده اند و رژیم نیروهای جدیدی را از جمله پلیس اخلاقی و یک جبهه به نام جبهه ملی مردمی عفاف و حجاب که متشکل از 301 موسسه میباشد تا حجاب زنان را کنترل کنند در یک تحول بی سابقه، مجازات شلاق هم به اشکال رسمی خشونت علیه زنان اضافه شد که زنان و حتی دختر بچه ها هم در شهرهای مختلف از این امرمستثنی نبوده اند. بدترین جنبه خشونت علیه زنان در ایران این است که بانی این پدیده دولت و رژیم حاکم بر کشور است مقامات و ارگانهای حکومتی در جامعه در همه جا خشونت علیه زنان را ترویج و تحریک می کنند.
تا زمانی که رژیم زن ستیز آخوندی در حاکمیت است حقوق زنان در ایران به رسمیت شناخته نخواهد شد وسرنگونی رژیم یک ضرورت تاریخی است در عین حال جامعه بین المللی باید با اتخاذ اقدامات و ساز و کارهای مناسب دولتهایی چون رژیم ایران را در قبال جنایاتش علیه زنان مورد بازخواست قرار بدهد.
بنفشه کریم زاده
آنها بعد از سپری کردن یک دوره طولانی در سلولهای انفرادی زیر شکنجه و بازجویی، به حبسهای طولانی مدت محکوم می شوند و در زندانها مورد تجاوز و قرار میگیرند و به بیماریهای مختلف مبتلا می گردند و از دسترسی به هرگونه خدمات درمانی و رسیدگیهای
پزشکی جلوگیری می شود تا آنها را زجرکش کنند.
از جمله میتوان به فاجعه اسیدپاشی زنجیره ای به زنان به بهانه بدحجابی اشاره کرد و هرنوع خشونت فیزیکی و برخورد با زنان را آزاد کرده اند و رژیم نیروهای جدیدی را از جمله پلیس اخلاقی و یک جبهه به نام جبهه ملی مردمی عفاف و حجاب که متشکل از 301 موسسه میباشد تا حجاب زنان را کنترل کنند در یک تحول بی سابقه، مجازات شلاق هم به اشکال رسمی خشونت علیه زنان اضافه شد که زنان و حتی دختر بچه ها هم در شهرهای مختلف از این امرمستثنی نبوده اند. بدترین جنبه خشونت علیه زنان در ایران این است که بانی این پدیده دولت و رژیم حاکم بر کشور است مقامات و ارگانهای حکومتی در جامعه در همه جا خشونت علیه زنان را ترویج و تحریک می کنند.
تا زمانی که رژیم زن ستیز آخوندی در حاکمیت است حقوق زنان در ایران به رسمیت شناخته نخواهد شد وسرنگونی رژیم یک ضرورت تاریخی است در عین حال جامعه بین المللی باید با اتخاذ اقدامات و ساز و کارهای مناسب دولتهایی چون رژیم ایران را در قبال جنایاتش علیه زنان مورد بازخواست قرار بدهد.
بنفشه کریم زاده
No comments:
Post a Comment